Delen uit Neef Wim zijn Bestaan
Op een dag, toen er verder niets leek te gebeuren in de kleine wereld van Neef, zocht hij zijn moeder op in hun bescheiden woning. Hij begon op de zolder, waar hij gebukt ging door de stoffige balken die op ooghoogte bevestigd waren om de constructie van het huisje in stand te houden. Daar was zijn Moeder niet. Ook op het verdiepinkje daaronder, waar zich de slaapvertrekjes van Neef en zijn Moeder bevonden, was zij niet. Dan maar naar beneden! En jawel hoor, in de keuken, daar stond Moeder, met bezweet onderlijf in de enorme wasketel te roeren met de houten stok die zij ook voor boswandelingen zou gebruiken als zij een liefhebber van bos was geweest. Dat zij daar was, wist Neef Wim ook wel, maar hij wilde zijn Moeder zoeken, niet zomaar plompverloren naar haar toe lopen. Dan was de lol van het weerzien er meteen af.
- Details
Neef Wim rolt ook vaak zijn broekspijpen op. Zijn pijpen worden er korter van, dat kun je nameten, en zijn benen lijken er langer van, maar dat kun je niet meten. Neef weet dat, maar vindt dat je het eigenlijk wel zou moeten kunnen meten, want als iets zo lijkt, waarom zou het dan niet zo zijn? Is iets alleen zo omdat het zo is, of kan het ook zo zijn omdat het zo lijkt? Hij zal eens aan Moeder of anders aan zijn Juf vragen hoe het zit. En als die er, geheel naar Neef zijn verwachting, niet uitkomen, is het een Belangrijke Kwestie voor Het Hoofd. En dan is er nog de vraag hoe Neef zijn fijne fiets er een beetje uit kan laten zien als de motor van die Grote Jongen. Zodat het ook zo’n motor wordt.
- Details
Soms heeft Neef geen goed humeur. Dat is vooral als zijn Juf of zijn Moeder het weer eens voorzien hebben op het overdragen van kennis die Neef Wim allang tot zijn beschikking heeft, bijvoorbeeld over de natuur, of een versnellingsbak. Als het weer eens zo ver is, kan Wim alleen maar een beetje brommen. Ik lijk wel een bromtoon met een lichaam eraan, denkt Wim dan. Komt de bromtoon uit het lichaam of is mijn lichaam een voortbrengsel van de bromtoon, een bijproduct, waar ik overigens alleen maar plezier aan beleef, want waar zou ik zijn zonder dat lichaam van mij? Dat denkt Wim.
- Details
Neef Wim wist wel dat er geheimen bestonden. Moeder had het eens aan hem gevraagd, toen hij zijn eigen huiswerk aan het maken was. Sommen nog wel! Ze had zich met de bovenste helft van haar lichaam over zijn jonge gestalte gebogen en hem gevraagd of hij een geheim kon bewaren. Daar moest Wim wel even over nadenken. Was dat zelf geen geheim? Als hij nou eens zei dat dat geheim was! Omdat zijn Moeder eindeloos leek te blijven volharden in haar voorovergebogen lichaamshouding, gaf Neef uiteindelijk maar een vaag soort bevestigend antwoord. Moeder besloot met een tevreden klank in haar stem: ‘Goed zo’, en ging verder met de afwas. Al die borden!
- Details
Pagina 3 van 6
-
Start
-
Schrijfwerk
- Neef Wim