Delen uit Neef Wim zijn Bestaan
Neef Wim mag graag een deuntje fluiten. Dan hebben anderen ook wat aan mijn goede humeur. Ik heb een stralende lach op de voorkant van mijn hoofd, daaraan kun je zien dat het wel goed zit met de stemming die zich in mijn schedel bevindt. Neef Wim wilde wel dat hij door bepaalde spieren samen te trekken ook aan de achterkant van zijn hoofd kon laten zien dat de stemming opperbest is. Hij vraagt wel eens aan Moe of haar iets opvalt aan de achterkant van zijn hoofd. Dan zegt Moeder steevast dat ze niks ziet en dat het haar niks kan schelen ook niet. Het fluiten stopt dan bijna vanzelf weer.
- Details
Neef Wim wist wel dat er geheimen bestonden. Moeder had het eens aan hem gevraagd, toen hij zijn eigen huiswerk aan het maken was. Sommen nog wel! Ze had zich met de bovenste helft van haar lichaam over zijn jonge gestalte gebogen en hem gevraagd of hij een geheim kon bewaren. Daar moest Wim wel even over nadenken. Was dat zelf geen geheim? Als hij nou eens zei dat dat geheim was! Omdat zijn Moeder eindeloos leek te blijven volharden in haar voorovergebogen lichaamshouding, gaf Neef uiteindelijk maar een vaag soort bevestigend antwoord. Moeder besloot met een tevreden klank in haar stem: ‘Goed zo’, en ging verder met de afwas. Al die borden!
- Details
Het mooiste vindt Neef Wim de dierenwereld in zijn natuurlijke omgeving. Dan worden ze niet zenuwachtig en gedragen ze zich zonder dat ze steeds hoeven te denken: wat vinden de andere dieren ervan? of: wat vinden de mensen ervan die van alle kanten staan te kijken met camera’s en verrekijkers? Want als dieren na gaan denken en hun natuurlijke instincten uit het oog verliezen, dan kun je net zo goed een vervelend boek gaan lezen, vindt Neef.
- Details
Neef heeft zijn ogen niet in zijn zak zitten als hij buiten is. Hij kijkt wel uit. 'Wie weet, vind ik iets op straat en zo niet, dan is er altijd wel een of ander landschap of stadsgezicht dat zich voor mijn ogen ontrolt als ik een beetje oplet. En zo'n landschap is best de moeite waard, of het nou in de bebouwde kom is of daarbuiten.' In het miezerige dorpje waar Neef woont met zijn Geweldige Moeder zijn het de gevels en de bakstenen die zich kunnen verheugen in Neefs belangstelling. Een landschap zonder bebouwing staat meestal vol gras of bomen of anders wel levende have. Een afgrond heeft Wim nog nooit gezien, dus hij vraagt zich af of hij dat nog eens zal meemaken. En wat hij daarover aan Moeder zou vertellen.
- Details
Pagina 5 van 6
-
Start
-
Schrijfwerk
- Neef Wim